Raport Roczny 2019

Na dzień 31 grudnia 2019 roku przeprowadzono test na utratę wartości rzeczowych aktywów trwałych, uwzględniając następujące przesłanki:

• zmiany w zakresie światowych cen energii oraz uprawnień do emisji gazów cieplarnianych,
• zmiany w zakresie cen surowców,
• wyniki przeprowadzonych aukcji rynku mocy na lata dostawy 2021, 2022, 2023 i 2024,
• wejście w życie ustawy z dnia 14 grudnia 2018 roku o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji.

Metodologia testów jest zgodna z Międzynarodowym Standardem Rachunkowości nr 36 Utrata wartości aktywów. Testy polegały na porównaniu wartości bilansowej ośrodka wypracowującego środki pieniężne (CGU) z jego wartością odzyskiwalną. Określenie wartości godziwej dla bardzo dużych grup aktywów, dla których nie ma aktywnego rynku i mało jest porównywalnych transakcji, jest w praktyce bardzo trudne. W przypadku elektrociepłowni, dla których należy określić wartość na lokalnym rynku, nie istnieją obserwowalne wartości godziwe.

Rynek energetyczny, a w szczególności rynek ciepłowniczy, jest w Polce rynkiem regulowanym i jako taki podlega wielu przepisom i nie może być swobodnie kształtowany jedynie w oparciu o decyzje biznesowe. Prawo energetyczne w swoich celach ma m.in. podejmowanie skutecznych działań regulacyjnych zmierzających do zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego. Oznacza to, że otoczenie regulacyjne zmierza do stabilnego działania dostawców ciepła na danym terenie, tak by zaspokoić w perspektywie długoterminowej potrzeby odbiorców.

W związku z powyższym Spółka nie zakłada skończonego okresu życia aktywów z uwagi na otoczenie regulacyjne, które ogranicza możliwość zaprzestania działalności. Ponadto, w sektorze ciepłowniczym, obserwujemy wydłużony okres eksploatacji urządzeń (kotłów, turbozespołów), które eksploatowane są znacznie dłużej niż wynikałoby to z pierwotnych założeń. Z uwagi na powyższe w testach na utratę wartości założono kontynuowanie działalności (w postaci wartości rezydualnej) przy zachowaniu nakładów na poziomie odtworzeniowym na obecnym majątku w długiej perspektywie, z uwagi m.in na interes społeczny w postaci zapewniania dostaw ciepła. Podejście dotyczące okresu eksploatacji jest zbieżne ze strategią utrzymania majątku w Grupie.

W przeprowadzonych testach przyjęto za wartość odzyskiwalną tzw. wartość użytkową. Zgodnie ze standardem wartość użytkowa jest to bieżąca, szacunkowa wartość przyszłych przepływów pieniężnych, których uzyskania oczekuje się z tytułu dalszego użytkowania ośrodka wypracowującego środki pieniężne. Zastosowany model zakłada obliczenie wartości KOGENERACJI S.A. na podstawie metody zdyskontowanych przepływów pieniężnych (DCF) w latach 2020 – 2030 i wartości rezydualnej wyznaczonej metodą Gordona. Zdaniem Spółki przyjęcie projekcji finansowych dłuższych niż, rekomendowane przez MSR 36, pięcioletnich jest zasadne ze względu na istotny i długoterminowy wpływ szacowanych zmian w otoczeniu regulacyjnym.

Poniżej przedstawiono kluczowe założenia wpływające na oszacowanie wartości użytkowej testowanych CGU:

• prognozy cen energii elektrycznej na lata 2020-2030 zakładają wzrost nominalnej rynkowej średniej ceny energii elektrycznej o 45,6% w latach 2020-2030,
• prognozy cen uprawnień do emisji CO₂ na lata 2020-2030 zakładają wzrost nominalnej ceny w roku 2030 o 52,4% w stosunku do 2020 roku,
• prognozy rynkowych cen węgla kamiennego na lata 2020-2030 zakładają wzrost nominalnej ceny węgla w roku 2030 o 20,1% w stosunku do 2020 roku,
• uwzględnienie przychodów z Rynku Mocy w okresie 2021-2030,
• realizacja i uruchomienie w 2023 roku projektu pod nazwą „Nowa Czechnica”,
• system wsparcia dla wysokosprawnej kogeneracji w jednostkach opalanych gazem w „Nowa Czechnica” w latach 2023-2030,
• utrzymanie zdolności produkcyjnych w wyniku prowadzenia inwestycji o charakterze odtworzeniowym,
• przyjęcie średniego ważonego kosztu kapitału po opodatkowaniu (WACC) w okresie projekcji na poziomie 7,0%.

Wyniki analizy wrażliwości wykazały, że największy wpływ na wartość użytkową wycenianych aktywów mają przede wszystkim zmiany założeń dotyczących średnioważonego kosztu kapitału.

Analiza wrażliwości na zmienność głównych paramentów w racjonalnym przedziale (+/-0,5%) nie wskazała na konieczność utworzenia odpisów.